«از معیاد تا هرگز» دومین مجموعه از شعرهای واصف باختری است. این مجموعه دربرگیرنده بیست و شش شعر در اوزان کلاسیک و نو است. این شعرها تاریخ سالهای ۱۳۴۰ تا ۱۳۶۰ خورشیدی را با خود دارند. در این مجموعه، شعرهای سبزه بیگانه، کلید گنج سخن، پیر خراسان، بهار بلخ، طلسم شکسته، تاراج خزان، ژاله، پیشرس، سکوت پیش ز طوفان، نفرین، در بستر شکوه شهادت، بشارت، از میعاد تا هرگز…، رهاییم از خود رهاییم، بر بلندای آسمانخراش، سهراب زنده است، از آنسوی آیینه، و پاسخی تلخ، غزلواره، از غرفه غروب، در لحظههای آبی پرواز، و چنین بود…، الا یا پاسبان کوی وخشوران، ازین تلخابه اندوه، سرشکی در تنگنا و چریک وادی زیتون چاپ شدهاند. شعر پیر خراسان برای خواجه عبدالله انصاری سروده شده، شعر الا یا پاسبان کوی وخشوران سوگسرودی است به تاریخنگار نستوه افغانستان میر غلام محمد غبار، سرشکی در تنگنا نوحه¬یی است در سوگ احمد ظاهر و پدرودی است با او و شعر چریک وادی زیتون به معین بسیسو شاعر فلسطینی پیشکش شده است.
کتاب «از میعاد تا هرگز » در ۴۷ صفحه، با شمارهگان دو هزار نسخه در حوت سال ۱۳۶۲ هجری خورشیدی از سوی اتحادیه نویسندهگان جمهوری افغانستان در مطبعه دولتی در کابل به چاپ رسیده است.
نظرات بسته شده است.